ஸ்ரீ - என்பது தமிழ் எழுத்தல்ல - ஆனால் தமிழ் தந்த எழுத்து!

ஆம்... ஸ்ரீ என்பது தமிழ் மொழியிலிருந்து திரிந்து உருவான ஒன்று.

ஸ்ரீ (SRI) - என்ற சொல், தமிழ்ச்சொல்லான 'சீ' - என்பதன் திரிபாகும்.

• சீ > ஸ் ரீ > ஸ்ரீ(SRI) > SHRI - என உருமாற்றமடைந்த விதத்தை இறுதியில் தெளிவாகக் காணும் முன் ' சீ ' - என்பது குறித்து விளங்கிக் கொள்வோம்.

சீ = சிறப்புக்குறிக்கும் ஓர் அடைமொழி (An honorific prefix added to the names of deities, eminent persons and sacred objects).

சீ - என்றால் 'சீர் மிகு' - என்று பொருள்.
சீர் - என்றால் சிறப்பு , செல்வம், பெருமை, அழகு, உயர்வு, நன்மதிப்பு.

சீரிய = சிறப்பான. சீர்மை, சீர்த்த = சிறப்பு. சீர்த்தி - புகழ்.

உதா : சீரகம், சீராளன், சீராட்டு, சீர்வரிசை, (சீர்த்துழாய் = புனிதமான துளசி) .

இத்தனை பெருமைகளைக் குறித்த சீர் - என்ற சொல்லை 'சீ' என்ற ஒற்றெழுத்துச் சொல்லாகவும் பலசொற்களில் காணமுடிகின்றது.

உதா : சீதரன், சீதேவி, சீரங்கம், சீமை, சீவன், சீகாழி, சீதனம், சீமந்தம், சீமான், சீமாட்டி, சீம்பால், சீயான்.

ஸ்ரீ - யின் சரியான பொருளறியாமல், அது சீர் என்ற தமிழ்ச்சொல்லின் திரிபு என்பதை அறியாமையால் ஸ்ரீ - க்கு மாற்றாக 'திரு' வை பயன்படுத்தி வருகின்றனர். ஆனால் இரண்டும் வெவ்வேறு பொருள் குறிப்பன.

திரு - பற்றி விரிவாகப் பார்ப்போம்.

"நிறையே அருளே உணர்வொடு திருவென" - தொல்காப்பியம்.

திரு - என்பது திரண்டது, திரட்சிப் பொருள் குறித்தது.

• தில் > திர் > திரள்.
  திர் > திரு = திரண்ட செல்வம், செல்வத்தின் தெய்வம்.
• திரு - என்பது முதன் முதலில் செல்வத்தைக் குறித்து, செல்வத்தை வழங்கும் இலக்குமி யையும் குறித்தது. பிற்காலத்தில் பல்பொருள் குறித்து மேலும் நீட்சியடைந்தது .
• திரு > திருமகள்.
  திரு = தெய்வம் மற்றும் பெரியோருக்கான சிறப்பு முன்னொட்டு.

உதா : உயர்திரு, தெய்வத்திரு, திருமகள், திருநாமம், திருத்தலம், திருச்சிற்றம்பலம், திருநீறு, திருமணம், திருப்பாற் கடல், திருப்பாவை, திருக்குறள், இன்ன பிற.

• திரு நின்ற ஊர் = திருமகள் வந்து நின்ற ஊர்.
  திரு பதிந்த தலம் = திருப்பதி.
  திருவாகிய தெய்வம் வாசம் புரியும் இல் = திருக்கோயில்.

இத்தகைய கோயில் அமைந்த தலங்களை 'திரு' - என்ற முன்னொட்டு கொண்டு பெயரிடுவது தமிழர்களின் தனிச்சிறப்புகளில் ஒன்று.
உதா : திருப்பதி, திருவாரூர், திருநெல்வேலி, திருவண்ணாமலை, திருமழிசை, திருச்செந்தூர்.