எஞ்சியுள்ள எழுத்துக்களை எழுப்பி ஏட்டில் என்னுரை எழுத எண்ணினாலும் என்னில் எங்கும் நிறைந்த உன் எண்ணங்களை எளிதில் எதிரொலிக்க செய்கிறதடி என் என்னுயிரே !

பழுதுபட்ட என் வாழ்வை விதானமாக விரித்து உன் பனிப்பருவ பஞ்சவர்ணப் பாதத்தை பரிபாடலாய் அதனுள் பதிய செய்து பண்புச் சொல்லின் பதிப்பகமாக அப்பரம்பொருளாய் படிக்கவும் !

என் உயிரை உருக்குலைந்த எனதுள்ளத்தின் உரை விளக்கமான உன் குரலையும் அத்துடன் ஒன்றிணைந்த பாடலை நகலெடுத்து என் நினைவெல்லாம் நிறைக்கவும் !

அப்பாடலின் சுருதி சேரா சந்திப் பிழையின் அழகில் அகப்பட்டு அவை யாவையும் உன்னிடம் மறைக்கவும் !

தவிக்கிறேன் எனதுயிரே !

கல்லூரியில் கலப்பில்லாமல் கண்டுணர்ந்ததை நீயோ உன் நக்சல் நாவால் நகைச்சுவையாய் நாள்தோறும் என்னிடம் கூறினாய் !

இதுவரை இயல்பாக இயங்கிய என் இதயத்தின் இயங்குநிலை இயக்கமாக நீயொருத்தியே மாறினாய் !

செருக்குடைய என் காதலையோ உன் செவிகள் கேட்க அழைக்கிறேன் !

என் கற்பவிருட்சக காதலை  உன் உள்ளம் உணர நுழைக்கறேன் !

காதல் எனும் காதலியே !

நன்றி - Suseedharan K S